Ciekawe książki ..przykłady

Warto poczytać książkę Małgorzaty Brzozy -Numerologia związków 
Tekst jaki tu napisałam nie jest całą książką ,dlatego jeśli interesujesz się numerologią warto ją zakupić.
Dzieci urodzone z wibracjami .

DZIECKO jedynka
Selektywnie ukierunkowana pamięć dziecka jedynki wyostrza wspomnienia o dyscyplinie w dzieciństwie, częstej krytyce i karaniu za przejawy talentu przywódczego. Doprowadza to do obsesyjnej postawy dobrego zachowania, które ma uchronić przed popadnięciem w kłopoty.                                                              
Jedynka w dzieciństwie skupia swoją uwagę na tym, co należy zrobić, lub na tym, co musi być wykonane. Nie pozostawia sobie żadnego marginesu na wewnętrzne potrzeby. Posiada konstytucję nieustannego wewnętrznego krytyka, jest zirytowana własną domniemaną niedoskonałością. Cudza krytyka jest nadmiarem tak silnie odczuwanym, że wręcz sprawia psychiczny ból. Samokontrola zapewnia zaspokojenie potrzeby bycia grzecznym, odpowiedzialnym i odpowiedniego zachowania się.
Silnie akcentowana przez wymogi otoczenia moralność wytwarza u dziecka jedynki potrzebę samodoskonalenia. Odsuwa ono przyjemności, aby wszystko wykonać jak należy. Zachowanie takie można ocenić jako nadmiar ambicji i brak zdolności do cieszenia się z osiągnięć. Dlatego warto nagradzać dziecko, motywować i uczyć satysfakcji z dokonań. Mamy tu do czynienia z nawykowym przekonaniem, że na dobre życie trzeba sobie zasłużyć, wskutek czego nieświadomie dziecko jedynka odmawia sobie przyjemności. Pracoholizm jest sposobem na uciszenie wewnętrznej krytyki.
Dziecko jedynka nie akceptuje gniewu. Zanim więc zacznie bronić swego stanowiska, szuka potwierdzenia swej racji, aby mieć pewność, że się nie myli. Poczucie bezpieczeństwa w dzieciństwie jedynek zależy od siły samokontroli. Dlatego nawyk ciągłego porównywania, widzenia wad i zalet, utrudnia im relaks i odpoczynek.
Dziecko jedynka potrzebuje:
-   rozwinięcia sztuki kompromisu,
-   rozwinięcia umiejętności myślenia o ważnych dla siebie sprawach,
-   doświadczania przyjemności i dopominania się o nie,
-   rozwinięcia umiejętności komunikowania własnych emocji,
-   świadomości, że każdy ma swoje miejsce i powołanie, aby nie czuć się zagrożonym osiągnięciami innych,
-   przytulania,
-   pozytywnych opinii o sobie,
-   prawa do wyrażania negatywnych emocji,
-   sposobu na wyrażanie negatywnych emocji,
Każde dziecko potrzebuje miłości
- rozluźniania silnie skoncentrowanej uwagi, tak aby dostrzegać różne możliwości.
Ciało dziecka jedynki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości. Realizuje się to poprzez dolegliwości głowy, serca, zaburzenia krążenia, dolegliwości systemu nerwowego, choroby oczu a także anemię.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości dobre emocje i wysoką samoocenę, są nieocenionym darem. Zależnie od opinii i słów usłyszanych w dzieciństwie od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowych zachowań i reakcji na stres. Możemy wyposażyć dziecko jedynkę, w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Dla dziecka jedynki ważne są zdania:
1.  Moje kochane dziecko, jesteś bezpieczne.
2.   Zawsze cię kocham i aprobuję twoje wybory.
3.   Możesz doświadczać radości w każdej chwili swego życia.
4.   Życie zawsze cię kocha.
5.  Łatwo poruszasz się wśród ludzi.
6.   Zawsze masz szczęście.
7.   Jesteś pod szczególną ochroną.
8.   Potrafisz sobie radzić z innymi.
9.   Jesteś skuteczny.
10. Ciesz się, radość dobrze ci zrobi.
DZIECKO dwójka
Selektywnie ukierunkowana pamięć dziecka dwójki wyostrza wspomnienia o takim dzieciństwie, w którym dorośli mający różne oczekiwania kochają tym bardziej, im bardziej są zadowoleni i im pełniej spełnione były ich wymagania. Dziecko to rozwija w sobie zdolność zadowalania dorosłych poprzez granie odpowiedniej roli.
Dziecko dwójka, by podobać się różnym cenzorom, nawykowo tłumi swoje potrzeby. Stara się zadowolić innych, być niezastąpionym, aby czuć się potrzebnym i kochanym. Identyfikuje się z odgrywanymi rolami, aby utrzymać kontakt z wybraną osobą. Nie jest to fałsz ani maska, lecz system obronny polegający na dostosowaniu się do zaistniałych warunków i sytuacji. Satysfakcja, a nawet duma, są uwarunkowane poczuciem bycia potrzebnym. Trudno jest dziecku dwójce skupić się na sobie, rozpoznawać i komunikować własne potrzeby. Kluczem do rozpoznania potrzeb takiego dziecka jest obserwacja tego, co ono daje, bowiem daje ono innym to, czego samo potrzebuje. Odwzajemnienie tego, co otrzymujemy, da dziecku satysfakcję i pozwoli umocnić poczucie bezpieczeństwa. Nawykowe dawanie z nieuświadomionym oczekiwaniem rewanżu czyni dziecko dwójkę szczególnie wrażliwym i drażliwym, bowiem wydaje mu się, że sytuacja jest jasna, podczas gdy obdarowany może w istocie nie mieć pojęcia o tej zależności.
Wskutek szczególnie ukierunkowanej uwagi dziecka dwójki uzależnia ono poczucie własnej wartości od opinii i uwagi innych. Do czternastego roku życia dwójka utożsamia się z oczekiwaniami ludzi, którym pomaga. Spełniając oczekiwania, identyfikuje się z nimi. Przed dwudziestym rokiem życia uwaga wewnętrzna dziecka dwójki przesuwa się na pozycję obserwatora. Może ono przyjąć za swój skrajnie odmienny ideał.
Dziecko dwójka posiada szczególnie silną intuicję, predyspozycje mediumiczne dają mu zdolność wyczuwania nastrojów, subtelnych energii emocji i oczekiwań. Często około trzeciego roku życia opowiada o miejscach, w których niegdyś żyło, i o swoim wcześniejszym życiu. Jego powołaniem jest wznoszenie nas na wyższy poziom rozwoju poprzez uwrażliwianie na innych, altruizm i odczytywanie sygnałów własnego ciała. Gdy na przykład boli cię głowa, a twoje dziecko dwójka mówi: „Mamo, może nie pojedziesz teraz do sklepu?", nie lekceważ jego zdania i swego ciała. Po prostu mu zaufaj. Zakupy nie są najważniejsze na świecie.
Dzieci dwójki magicznie wyłuskują z otoczenia to, co w nim najlepsze, i pomagają innym osiągnąć satysfakcję.
Każde dziecko potrzebuje miłości
Dziecko dwójka potrzebuje:
-   kierowania swojej uwagi na siebie,
-   rozpoznania i komunikowania własnych oczekiwań i potrzeb,
-   odwzajemnienia uwagi i prezentów,
-   zainteresowania swoją osobą, aby mogło się oderwać od nawykowego zadowalania innych,
-   ciszy i czasu dla siebie, by poznać własne, wewnętrzne oczekiwania wobec życia,
-   poszanowania swojej godności,
-   prawa do złości i oparcia w akceptacji, aby nawykowe pochlebstwa i pokora jej nie hamowały,
-   wyjazdów, aby zmienić stałe towarzystwo.
Ciało dziecka dwójki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości psychosomatyczne, skórne, katar i bóle zębów.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego dobre emocje i wysoką samoocenę, są nieocenionym darem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowe zachowania i reakcje na stres. Możemy wyposażyć dziecko dwójkę w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Ważne dla dziecka dwójki są zdania:
1.   Moje kochane dziecko, wiesz, czego chcesz.
2.   Zawsze wiesz, co jest dla ciebie dobre.
3.   Świetnie radzisz sobie w życiu.
4.   Jesteś urodzonym dyplomatą.
5.   Jesteś sobą i jesteś bezpieczne.
6.  Potrafisz korzystać z nowości.
7.   Masz w sobie doskonały spokój.
8.   Potrafisz się cieszyć.
9.   Zawsze sobie poradzisz.
. 10. Zasługujesz na wszystko, co najlepsze.

DZIECKO trójka
Selektywnie ukierunkowana pamięć dziecka trójki wyostrza wspomnienia o nagradzaniu w dzieciństwie jego osiągnięć uwagą i pochwałami. Rodzice i opiekunowie więcej uwagi poświęcali dokonaniom niż emocjom dziecka trójki. Dlatego trójka w dzieciństwie nawykowo podejmuje zadane misje, wykonuje zadanie na medal i zyskuje uznanie otoczenia. Praca jest dla trójki sposobem na zdobycie szacunku i pozycji. Intuicyjnie zespala się ze swoim celem i kreuje wizerunek odpowiedni do oczekiwań otoczenia. Jest kameleonem, potrafi idealnie wpasować się w każde miejsce, przekonania i w każde warunki, o ile uznaje za swoje.
Dziecko trójka lubi wygrywać. Skupia wtedy na sobie uwagę innych i czuje satysfakcję ze swoich dokonań. Potrafi współpracować z każdym. Skupia swoją uwagę na cudzych oczekiwaniach i stara sieje spełnić, dając jak największą satysfakcję otoczeniu.
Dziecko trójkę cechuje wewnętrzny optymizm i wspaniała wyobraźnia. Aktywność twórcza jest dla niego lekarstwem na kłopoty, często pisze i rysuje. Lubi izolować się od codzienności. Maluje, gra, tańczy, robi, co może, aby się wyróżniać i zapewnić sobie poczucie wyjątkowości.
Jest to istota szalenie wrażliwa, jak nikt inny potrafi wnieść radość w życie innych, cieszyć się drobnostkami, niezbędne jest mu jednak słowne uznanie. Dziecko trójka lubi prestiż i do tego właśnie dąży, nawykowo chcąc być najlepszym w dziedzinach, którymi się zajmuje. Potrzebuje akceptacji grupy i bycia najlepszym.
Dziecko trójka potrzebuje:
-   aktywności artystycznej,
-   chwalenia i uwagi poświęconej jego osobowości,
-   realizmu w ocenie rzeczywistości, aby nie zastąpić jej fantazją,
-   nagradzania za sukcesy, aby nauczyć się nimi cieszyć,
-   prawa do przeżywania lęku,
-   pracy z własnymi uczuciami, aby nie zagłuszać emocji kolejnymi wyzwaniami,
Każde dziecko potrzebuje miłości
-   poczucia własnej wartości, aby nie uciekać przed krytyką,
-   wsparcia przez dorosłych jego własnych pomysłów twórczych,
-   pracy w grupie (np. teatr, chór, zajęcia plastyczne, sportowe).
Ciało dziecka trójki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości stawów, nerwów, gardła, poprzez katar i zaburzenia krążenia krwi.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego dobre emocje i wysoką samoocenę, są nieocenionym darem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowe zachowania i reakcje na stres. Możemy wyposażyć dziecko trójkę w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Ważne dla dziecka trójki są zdania:
1.   Moje kochane dziecko, masz talent.
2.   Potrafisz się wszędzie odnaleźć.
3.   Jesteś bezpieczne w ciszy.
4.   Jesteś częścią doskonałego życia.
5.   Jesteś wyjątkowe i masz szczęście.
6.   Możesz swobodnie wyrażać to, co czujesz.
7.   Jesteś radością życia.
8.   Pięknie mówisz i łatwo ci to przychodzi.
9.  Zawsze potrafisz się dopasować.
10. Wyższa opieka kieruje cię zawsze w dobrą stronę.

DZIECKO czwórka
Selektywnie ukierunkowana pamięć dziecka czwórki wyostrza wspomnienia o bólu straty i nadmiernych obowiązkach. Dziecko czwórka doświadcza w dzieciństwie obciążenia obowiązkami dorosłych, co wynika z nieobecności jednego z rodziców lub jego zupełnej nieodpowiedzialności. Melancholia i pesymizm są tu formą samoobrony.
Dziecko czwórka cierpi, nie mając możliwości wyrażenia swoich emocji. Strata i cierpienie kształtują schemat obronny w postaci gdybania i wyobrażania sobie bolących spraw z przeszłości, aby ich uniknąć na przyszłość.
Uwaga dziecka czwórki skupia się na tym, czego mu brakuje. Idealizuje ono swe oczekiwania tak, by były jak najbardziej romantyczne. Pamięć obraca się wokół przeświadczenia, że na początku jego życia ktoś zabrał obfite źródło miłości. Stąd poczucie porzucenia, silnie zachwiane poczucie własnej wartości i chwiejna samoocena.
Dziecko czwórka jest silne, potrafi dążyć do celu. Posiada zdolność realnej oceny sytuacji i zdolność rozpoczynania na nowo po załamaniu wyjściowej sytuacji. Nawykowo powracająca w życiu depresja jest wynikiem wiecznej i niespełnionej nadziei na wielką miłość i intensywną partnerską przyjaźń.
Złość i wściekłość odczuwana po porzuceniu jest często nie wyartykułowana. Jest wtedy spychana do wnętrza i przyjmuje rolę surowego samokrytyka. Dziecko czwórka potrzebuje światła i akceptacji, przytulania i tulenia jak nikt inny.
Często pasywność dziecka czwórki jest wynikiem egocentrycznego skupienia na własnym nieszczęściu, nieuchwytnym pragnieniu. Pierwszą reakcją jest melancholijne lenistwo, drugą pracoholizm. Praca pozwala ekspresyjnie przeciwstawić się bólowi. Jest ona sposobem doskonalenia siebie i kontroli nad własnymi emocjami. Intensywne przeżycia emocjonalne mogą zamieniać się w pasywność działania, co jest widoczne w skłonności do wyolbrzymiania własnych emocji, np. bólu, krzywdy, strachu itp.
Dziecko czwórka potrzebuje:
-   radości dzieciństwa,
-   nagradzania wolnym czasem,
-   rozmów o jego emocjach i potrzebach,
-   wspierania wewnętrznego poczucia własnej wartości,
-   doprowadzania rozpoczętej pracy do końca, aby nie sabotować własnych osiągnięć,
Każde dziecko potrzebuje miłości
-   regularnych ćwiczeń sportowych, aby opanować umiejętność kontroli emocji i nastrojów,
-   rozbudowanej grupy przyjaciół,
-   możliwości pogłębiania własnych zainteresowań,
-   optymizmu i zakodowanego nawyku pozytywnego myślenia np.: „Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło".
Ciało dziecka czwórki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości oddechowe, tarczycy, nóg, strun głosowych, systemu trawiennego, skrzywienia kręgosłupa, pojawienie się guzków i osłabienie systemu obronnego.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego dobre emocje i wysoką samoocenę, są nieocenionym darem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowe zachowania i reakcje na stres. Możemy wyposażyć dziecko czwórkę, w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Ważne dla dziecka czwórki są zdania:
1.  Moje kochane dziecko, jesteś silne.
2.  Znajdziesz w życiu radość i bezpieczeństwo.
3.   Tobie też dobrze się ułoży.
4.  Potrafisz wybaczać i to jest piękne.
5.  Życie jest dla ciebie i daje ci radość.
6.   Myśl o nowym dniu, o możliwościach sukcesu.
7.   Każdego dnia budujesz swój sukces.
8.   Jesteś wolne, kochaj siebie.
9.   Każdego dnia będzie coraz lepiej. 10. Zasługujesz na miłość.

DZIECKO piątka
Pamięć dziecka piątki ukierunkowana była w taki sposób, że wyostrza wspomnienia o potrzebie wycofania się ze względu na nadopiekuńczość i autorytaryzm rodziny albo z uwagi na poczucie opuszczenia przez innych.
Ponieważ w dzieciństwie potrzeba posiadania własnego intymnego terytorium nie została zaspokojona, wykształciło się pragnienie wolności. Umiłowanie własnej niezależności daje panowanie nad sytuacją. Dziecko piątka lubi ryzykować, czuć powiew silnych emocji. Doskonale radzi sobie w sportach indywidualnych, wszędzie tam, gdzie coś zależy właśnie od niego. Przeżywa swoje emocje w intymnej samotności, izolując się od zgiełku. Aby nie wchodzić w niepożądane zaangażowanie, posługuje się izolacją i wycofaniem.
Obserwacja jest domeną umysłu dziecka piątki. Lubi ono sytuacje intensywnego zbierania doświadczeń i przeżyć w określonym czasie (wycieczki, wyjazdy), potem następuje czas rozkoszowania się wspomnieniami. Ogromna potrzeba poznania nowych miejsc i ludzi pcha do działania, biegania, wspinania się, wdrapywania na meble. Powoduje to, że piątka jest bardzo aktywnym dzieckiem.
Dziecko piątka doładowuje się energetycznie w samotności, w ciszy i spokoju. Nie potrzebuje aprobaty innych, bowiem czuje swoją niezależność. Bycie obserwatorem daje piątce możliwość istnienia w grupie niejako za parawanem, bez konieczności uzewnętrzniania własnych emocji.
Dziecko piątka potrafi angażować się we własne talenty, aspiracje i zainteresowania bez poparcia najbliższych, często zupełnie samotnie.
Dziecko piątka potrzebuje:
-   przestrzeni i możliwości ruchu,
-   swobodnej aktywności ciała poprzez uprawianie indywidualnej dyscypliny sportu,
-   zainteresowania jego własnymi uczuciami, aby umieć przeżywać swoje emocje bez cierpienia i nie zastępować ich analizą,
-   podejmowania ryzyka, aby móc realizować marzenia,
-   motywacji do kończenia rozpoczętych działań,
-   życia publicznego,
Każde dziecko potrzebuje miłości
- umiejętnego korzystania z życia, przez wykorzystanie skłonności do poszukiwania wyjątkowej, szczególnej wiedzy.
Ciało dziecka piątki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości mięśni, nosa, niewłaściwe ciśnienie, nadmierny apetyt, potliwość.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego dobre emocje i wysoką samoocenę, są nieocenionym darem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowe zachowania i reakcje na stres. Możemy wyposażyć dziecko piątkę w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Ważne dla dziecka piątki są zdania:
1.   Moje kochane dziecko, jesteś bezpieczne.
2.   Kocham cię i akceptuję.
3.   Życie cię chroni.
4.  Możesz swobodnie czuć i wyrażać emocje.
5.   Jesteś zwycięzcą.
6.   Jesteś piękną istotą.
7.   Ciesz się, radość jest jak oddech.
8.  Ufaj życiu, ono samo cię poprowadzi.
9.   Masz silną intuicję.
10. Spokojnie, zdążysz, gdziekolwiek chcesz dojść.

DZIECKO szóstka
Pamięć dziecka szóstki przechowuje takie wspomnienia, które stwarzają przekonanie o braku odpowiedzialności w rodzinie. System obronny został stworzony u dziecka szóstki przez doświadczanie bólu i zawstydzenia, gdy nie było możliwości obrony. Nawykowe powstrzymywanie się od działania stało się główną strategią obronną, wynikłą ze strachu przed niezasłużoną karą.
Dziecko szóstka pragnie określenia stanowiska dorosłych wobec siebie, zanim samo zacznie reagować. Często jego ogromna wrażliwość wewnętrzna, a nawet nadmiar empatii prowadzą do ucieczki - rzeczywistej albo wewnętrznej. Konieczność przewidywania zachowania dorosłych została uwarunkowana furiackimi atakami złości lub agresji, często bez widocznego powodu, czyli bez przyczyny zewnętrznej. Takie zagrożenie wymusiło, poprzez ukrytą obserwację, uruchomienie obronnego mechanizmu przewidywania zachowania agresywnego. Tu tkwi przyczyna podejrzliwości, uległości albo buntu, poczucia przegranej, pasywności i pesymizmu.
Dziecko szóstka nie wierzy w pomoc innych i w siłę autorytetu. Nawykowe poczucie niepewności i potrzeba obrony własnego terytorium przed ingerencją silniejszego powodują zwątpienie i odkładanie spraw na później, czyli niekończenie zaczętych dzieł. Jest to rodzaj obrony przed grożącą karą.
Jeśli dziecko szóstka jest przerażone i czuje się wewnętrznie zagrożone, to rozprasza uwagę podczas obserwacji otoczenia i domniemane, iż ludzie wokół mają negatywne intencje. Prowadzi to często, wskutek silnego, emocjonalnie wzburzonego dialogu wewnętrznego, do gaf i fizycznej niezdarności.
Dziecko szóstka potrzebuje:
-   spokoju w domu, sytuacji jasnej emocjonalnie,
-   poczucia bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego,
-   stabilizacji uczuciowej,
-   ochrony przed wybuchowym egocentrycznym autorytetem,
-   docenienia swojego wyczucia artystycznego i artystycznych zdolności manualnych,
-   otwartej pomocy z jasną motywacją,
-   przeżywania uczuć i pragnień, a nie myślenia, co należy uczynić,
-   doświadczeń, które pozwolą uwierzyć, że okazywane czułości nie kończą się ciosem i wstydem.
Ciało dziecka szóstki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości
Każde dziecko potrzebuje miłości
nerek, układu moczowego i organów płciowych, senność lub bezsenność, choroby skóry, otyłość, zaburzenia wzroku i pracy tarczycy, skrzywienia pleców.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego dobre emocje i wysoką samoocenę, są nieocenionym darem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowe zachowania i reakcje na stres. Możemy wyposażyć dziecko szóstkę, w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Ważne dla dziecka szóstki są zdania:
1.   Moje kochane dziecko, zawsze chroni cię Boska Mądrość.
2.   Jesteś ważne i masz prawo do własnego życia.
3.   Życie cię kocha.
4.  Nowości są dla ciebie bezpieczne.
5.   Zawsze kochaj i akceptuj siebie.
6.   Jesteś świetne i niezastąpione.
7.   Bądź sobą, jesteś wspaniałym opiekunem.
8.  Złość trzeba wyrażać, pokrzycz sobie, to ci dobrze zrobi.
9.   Każdy dzień przynosi coś dobrego.
10. Zasługujesz na miłość i wszystko, co najlepsze.

DZIECKO siódemka
Selektywnie ukierunkowana pamięć dziecka siódemki wyostrza wspomnienia o przyjemnych doznaniach, kolorowych chwilach i zdarzeniach. Nawet jeśli doświadczenia były bolesne, uwaga dziecka siódemki skupia się na pozytywnych aspektach sytuacji. Potrafi ono wyciągnąć dla siebie z przeszłości to, co najlepsze.
Po burzy emocji lub w trudnej sytuacji odreagowuje w ciszy i spokoju. Lubi samotność spaceru i intymną atmosferę czytanej tylko przez siebie książki. Poczucie wyobcowania dziecka siódemki jest związane z jego dumą wewnętrzną. Aby nie dać się zranić i skrzywdzić, tworzy
ono nawykowy system obronny polegający na odsunięciu ewentualnego zagrożenia. Po prostu dystansuje się.
Dziecko siódemka jest głęboko uduchowione, posiada wiarę w sprzyjający los, lubi aktywność fizyczną. Dostrzega wiele możliwości samospełnienia. Jeśli grupa nie dostrzega jego wyjątkowości i traktuje je jak dziwaka, odsuwając na margines, dziecko siódemka pociesza się własnym towarzystwem i byciem sobą.
Pragnieniem motywującym działanie jest dla dziecka siódemki możliwość robienia czegoś ciekawego, potwierdzenie własnej wyjątkowości oraz zdobycie szacunku.
Budzi często podziw nieuchwytnym czarem osobowości opartym na głębi ducha. Czuje się w nim wiecznie coś do odkrycia. Dziecko siódemka poszukuje filozoficznego sensu vlqzt>/, lubi wiedzieć i pogłębiać wiedzę.
Dziecko siódemka potrzebuje:
-   czasu dla siebie samego, aby wyłączyć się z codziennej krzątaniny, by czytać, uczyć się, medytować, modlić się,
-   poczucia własnej wartości,
-   potwierdzenia swojej wyjątkowości szczególnymi doświadczeniami i umiejętnościami, które mogą uczynić z niego duszę towarzystwa,
-   poczucia rzeczywistości i przeżywania emocji, by nie uciekać w fantazje,
-   kontaktu z cudownymi zjawiskami natury: wschodem i zachodem słońca, mgłą, rozgwieżdżonym niebem, tęczą itp.,
-   rozładowania napięcia i cierpienia wewnętrznego, gdy popada w obronny pracoholizm,
-   głębi i przyjemności w kontaktach z innymi, aby nie poszukiwać coraz to nowych zajęć.
Ciało dziecka siódemki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości kolan, stawów, uszu, poprzez nerwowość, obsesyjność i depresję.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego dobre
Każde dziecko potrzebuje miłości
emocje i wysoką samooceną, są nieocenionym darem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowe zachowania i reakcje na stres. Możemy wyposażyć dziecko siódemkę w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości. Ważne dla dziecka siódemki są zdania:
1.  Moje kochane dziecko, potrafisz się porozumieć.
2.  Mówisz z sercem o tym, co ważne.
3.   Jesteś bezpieczne, proces życia cię chroni.
4.  Masz prawo wyrażać złość. Tupnij sobie.
5.  Zasługujesz na przyjemności w życiu.
6.   Ciesz się życiem.
7.  Ufaj swojej intuicji.
8.   Miłość jest esencją wszystkiego.
9.   Miłość jest dobra na wszystko. 10. Mów, życie cię słucha.

DZIECKO ósemka
Selektywnie ukierunkowana pamięć dziecka ósemki wyostrza wspomnienia o potrzebie siły, walki i obrony własnego stanowiska w konfrontacji z większymi i silniejszymi osobami. Dziecko ósemka szanowane jest za siłę, potrafi walczyć i bronić. Jest wojownikiem w pełnym tego słowa znaczeniu, podejmuje walkę tylko wtedy, gdy nie widzi innego rozwiązania. Posiada umiejętność wyczucia sytuacji, instynkt samozachowawczy pozwala mu działać logicznie i intuicyjnie, z odsunięciem emocji na plan dalszy. Dziecko ósemka przeżywa emocje dopiero po opanowaniu sytuacji.
Nawykowy system obronny przerażonego dziecka ósemki to walka, bycie twardym i sprawdzanie ludzi, którzy mają nad nim władzę, ich kompetencji i poczucia sprawiedliwości.
Dziecko ósemka czuje się wolne, jeśli posiada prawo wyboru, możliwość podejmowania decyzji. Lubi panować nad sytuacją i czuć władzę  nad swoim losem. Nigdy nie pogodzi się z dominacją i próbą ustawiania. Po czternastym roku życia przesuwa się jego uwaga wewnętrzna: z identyfikacji z potrzebą bycia silnym w dzieciństwie na potrzebę buntu i rewolucji, aby przejąć ster własnego życia w swoje ręce. Jeśli dziecko ósemka twierdzi, że się nudzi, jest to znak, że maskuje prawdziwe odczucia.
Dla dziecka ósemki postawa poddańcza jest niemożliwa do przyjęcia. Przywiązanie do prawdy i prawa powoduje poszukiwanie sprawiedliwości. Czuje się przygniecione własnym wewnętrznym poczuciem winy tak mocno, że gniew jest często nie uzewnętrzniany.
Nuda jest zastępowana przesadną intensywnością doznań, np. nadmiarem jedzenia, towarzystwa, używek itp.
Dziecko ósemka potrzebuje:
-   prawa do jawnego wyrażania agresji,
-   prawa do podejmowania decyzji, możliwości wyboru,
-   prawdy i przestrzegania przez autorytety (dorosłych) ustanowionych przez nich reguł,
-   komunikowania swoich głębokich potrzeb i emocji,
-   jasnego określenia reguł i mówienia o rzeczach ważnych,
-   logiki w postępowaniu otoczenia,
-   wskazywania przyczyn konkretnych zdarzeń,
-   czułości, przytulania i gestów dających poczucie bezpieczeństwa.
Ciało dziecka ósemki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości kości, kręgosłupa, stawów, żołądka, systemu trawiennego, poprzez alergie i dolegliwości sercowe.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego dobre emocje i wysoką samoocenę, są nieocenionym darem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości oraz nawykowe zachowania i reakcje na stres. Możemy wyposażyć dziecko ósemkę w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Każde dziecko potrzebuje miłości
Ważne dla dziecka ósemki są zdania:
1.  Moje kochane dziecko, życie wspiera twoje pomysły.
2.   Oddychasz pełnią życia.
3.   Rozluźnij się, życie cię wspiera.
4.   Jesteś silne i wiesz, czego chcesz.
5.   Jesteś bezpieczne.
6.  Miłość wybacza i jest wolna.
7.   Zasługujesz na miłość.
8.   Ciesz się i płyń radośnie przez życie.
9.   Świat cię lubi, jest bezpieczny i przyjazny. 10.  Kochaj i akceptuj siebie.


DZIECKO dziewiątka
Selektywnie ukierunkowana pamięć dziecka dziewiątki wyostrza wspomnienia o omijaniu przez dorosłych jego własnych potrzeb i pomysłów. Często ignorowane przez otoczenie nauczyło się skupiać na potrzebach innych i pomniejszać własne. Dorastanie w cieniu rodzeństwa wykształciło nawykowe wycofywanie się z okazywania gniewu. Dziecko dziewiątka przywykło do tego, że nie ma realnego wpływu na sytuację w rodzinie.
Wskutek znacznego pomniejszenia poczucia własnej wartości, trudno jest dziecku dziewiątce mówić „nie". Nawykowo powtarza ono zachowania i tłumi fizyczny gniew oraz energię.
Warunkiem poczucia wolności dla dziecka dziewiątki jest możliwość wręcz fizycznego doświadczania przestrzeni.
Dziecko dziewiątka ma trudności w odróżnianiu spraw pilnych od mniej ważnych. Nawykowo broni się przed zranieniem, odsuwając własne potrzeby na później, najpierw zaspokajając oczekiwania innych.
Ugodowość wynika z umiejętności wyczuwania pragnień i potrzeb innych i niesprzeciwiania się im. Do czternastego roku życia dziecko dziewiątka utożsamia się z potrzebami dorosłych członków rodziny, potem następuje przesunięcie uwagi na ludzi z zewnątrz i rozpoczyna się dostrzeganie własnych potrzeb.
Silną cechą charakteru jest buntowniczy upór. Jeśli dziecko dziewiątka nakłaniane jest do konkretnej opcji, po prostu zaprze się i nie podejmie decyzji, aby odsunąć konieczność wyboru.
Dziecko dziewiątka potrzebuje:
-   doświadczania przestrzeni,
-   tańca i możliwości wyrazu przez instrumenty perkusyjne,
-   słownego potwierdzania własnej wartości,
-   szacunku otoczenia dla jego stanowiska,
-   zwracania uwagi na osobiste potrzeby i emocje,
-   zwierzaka, jako istoty słabszej, nad którą można roztoczyć opiekę,
-   umiejętności ustalania terminów wykonawczych części podjętych zamierzeń, aby osiągnąć cel końcowy przez skupianie uwagi na jednym kierunku działań,
-   prawa do własnej opinii i wysłuchania jej przez dorosłych,
-   wyładowywania własnego gniewu poprzez wyobraźnię.
Ciało dziecka dziewiątki najszybciej uzewnętrznia problemy emocjonalne i zachwiane poczucie własnej wartości poprzez dolegliwości nerek, narządów płciowych, gardła, poprzez zaburzenia wzroku, słuchu i dolegliwości skóry.
Pozytywne twierdzenia, które rodzice lub opiekunowie mogą zakodować w świadomości dziecka, tak aby kreowały w przyszłości jego emocje i samoocenę, są nieocenionym skarbem. To zależnie od opinii i słów usłyszanych od otoczenia wykształci się system wartości i nawykowych zachowań, nawykowych reakcji na stres. Możemy wyposażyć dziecko dziewiątkę w pomocne dla niego przekonania o sobie samym i świecie. Są one wsparciem i podporą dla formującej się osobowości.
Ważne dla dziecka dziewiątki są zdania:
1.   Moje kochane dziecko, jesteś ważne.
2.  Zasługujesz na miłość.
3.   Każdy następny dzień jest coraz lepszy.
4.   Masz prawo głośno mówić, co czujesz.
5.  Zmiany w życiu są dla ciebie bezpieczne.
Każde dziecko potrzebuje miłości
6.   Jesteś wolne i kochane.
7.  Uda ci się, jesteś wielkie.
8.   Potrafisz to robić, robisz to świetnie.
9.   Jesteś bosko doskonałe.
10.  Przyszłość cię chroni, życie cię kocha.